เด็กน้อยกับโรคประจำตัว

เด็กน้อยกับโรคประจำตัว เมื่อจู่ๆเขาก็เกิดอาการแพ้ขึ้นอย่างรุนแรงนานทำให้เขาต้องเจ็บปวดและทรมานมากจากนั้นเขาก็สะดุ้งตื่นขึ้นมาโดยดูเหมือนว่าตอนนี้เขาจะอาศัยอยู่ได้แค่ในห้องที่มีพลาสติกบ่เชื่อคุณเอาไว้ตั้งนานแล้วแม่ก็เดินเข้ามาบอกกับเขาว่าเราจะลองไปรักษาอีกทีเดียวเท่านั้นแหละแม่สัญญาว่ามันจะต้องหายแน่นอนครับหลังจากที่ Eli ใส่ชุดป้องกันการปนเปื้อนพร้อมแล้วพอก็เดินเข้าไปรับเขาออกมา

แต่พอผู้คนที่อยู่แถวนั้นเห็นต่างก็พากันแซวเขายกใหญ่ว่ามาจากดาวดวงไหนกันแล้วก็จุดประทัดใส่เขาทำให้เขาตกใจร่วมชุดข่าและอากาศภายนอกเข้ามาได้แล้วเขาก็เกิดอาการแพ้อย่างรุนแรงขึ้นทันที ดังนั้นพ่อกับแม่จึงต้องรีบหาเทปพันให้กับเขาเป็นการยกใหญ่

โดยแม่ได้พยายามบอกให้เขาค่อยๆหายใจเป่าเทียนให้ดับจากนั้นก็อธิฐานครับในระหว่างทางเขาได้เห็นว่ามีเด็กผู้หญิงคนนึงนั่งเล่นชิงช้าอยู่ที่กระท่อมข้างทางและพอมาถึงสถานที่รักษาเขาก็พบว่าแม้ภายนอกจะดูเหมือนเป็นคฤหัสถ์ปกติแต่ภายในนั้นกลับมีระบบรักษาความปลอดภัยการฆ่าเชื้อและการฟอกอากาศที่ดีมากๆโดยคนที่ออกมาต้อนรับเขาก็คือดร. อรกับผู้ช่วยที่เป็นพยาบาลอีก 2 คนเลยบอกกับเขาว่าเราจะใช้ไวรัสที่เข้ารหัสไปรักษาดีที่บกพร่องของเธอซึ่งมันก็จะมีอยู่ 3 ขั้นตอน

คือการและในระหว่างการรักษาเธอจะต้องอยู่แยกกับพ่อแม่ ทางเดินไปห้องพักมีหลายก็พบว่ามีกระจกกั้นพื้นที่บางส่วนเอาไว้ดอกเตอร์จินอธิบายให้ฟังว่าเนื่องจากคฤหาสน์หลังใหญ่ดังนั้นจึงต้องทำให้มันพอเชื่อได้แค่บางส่วนเท่านั้นทว่า Eli ก็ไม่แน่ใจนักว่าใช่อย่างที่เราเตอร์บอกหรือไม่พอทุกคนเดินกันไปหมดแล้วเขาก็เห็นเหมือนกับเงามืดของเด็กคนนึงมาจ้องมองเขาอยู่จากนั้นก็ค่อยๆหันหลังกลับและเรื่องหายไปเมื่อมาถึงห้องพักเขาก็พบว่าเขาสามารถถอดชุดป้องกันการปนเปื้อนออกได้นั่นทำให้เขาได้กอดพ่อกับแม่อย่างที่ไม่เคยได้ทำมานานครับ

ด่านพอเขาค่อนข้างกังวลกับการรักษาครั้งนี้พ่อแม่เห็นก็เลยพยายามบอกก็เพราะว่าทุกสิ่งที่เราอธิฐานขอมันอยู่ที่นี่แล้ว เราต้องมีศรัทธามือพอ ได้ยินจึงบอกกับเธอว่าพอมีสภามาตลอดตกดึกขณะที่เราพยายามจะนอนไม่หลับเพราะเสียงต่างๆด้านจนดูน่ากลัวไปหมดทันใดนั้นเขาก็ได้ยินเสียงเหมือนข้อกระจก 

ดังนั้นเขาจึงเดินออกไปดูแล้วก็เพราะว่ามันเป็นแค่แมลงเท่านั้นแต่พอมันเป็นไปแล้วก็เหมือนกับมีลมหายใจของใครหายใจลดกระจกไฟฟ้าทั้งๆที่ไม่มีใครอยู่นานทำให้เขาว่ากลัวมากๆทำให้ในคืนนั้นเขาจึงต้องแอบย่องไปขอนอนกับแม่ครับลุงเช้าเขาพบว่าดอกเตอร์ทราบเรื่องนี้จะพ่อและแม่ของเขาโดย Doctor ได้บอกกับเขาว่าคนไข้มักจะเห็นภาพหลอนในฝันร้ายเนื่องจากยากดภูมิคุ้มกันที่ได้รับ

จากนั้นเธอก็พาเขาไปยังห้องนึงเพื่อรับการรักษาโดยก่อนเริ่มการรักษานั้นก็ได้มีผู้หญิงคนนึงมาถ่ายภาพของเขาเอาไว้ซึ่งเขาก็งงมากว่าเธอเป็นใครแต่เธอก็ไม่ได้บอกเขาแถมยังถามเขากลับมาอีกว่ารู้ไหมว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับเด็กที่ถามมากเกินไปเมื่อทุกอย่างพร้อมแล้วเขาก็ถูกจับนอนคว่ำหน้ามาติดเอาไว้กับเตียงโดยการถามตอบกันไปมาก็ทำให้รู้ว่าเขามีอาการแพ้อย่างรุนแรงเวลาที่ได้สัมผัสกับโลกใบนี้ซึ่งมันเริ่มแสดงอาการเมื่อ 4 ได้ยินก็บอกกับเขาว่ากรณีของเขานั้นมันเกิดจากพันธุกรรมบกพร่องดังนั้นเธอจึงจะฉีดไวรัสเข้าไปในไขกระดูกของเขา

เพื่อทำการซ่อมแซมพันธุกรรมและปรับระบบภูมิคุ้มกันใหม่ให้กับเขาอธิบายจบด็อกเตอร์ก็ลงมือรักษาเข้าทันทีโดยในระหว่างการรักษาเขาก็ได้เห็นผ่านแผ่นโลหะพนักเก้าอี้ข้างหน้าเขาว่ามีเด็กที่หน้าตาน่าสยดสยองคนนึงอยู่ในห้องนี้กับเขาด้วยนะทำให้เขาหวาดกลัวมากก่อนที่จะสู้ต่อไปครับจากนั้นภาพก็กลับมาที่เขาฟื้นขึ้นมา เขาบอกว่ารู้สึกปวดแสบปวดร้อนไปหมดเขาจึงพยายามร้องขอให้เราช่วยแต่ด็อกเตอร์ก็บอกว่ามันเป็นผลมาจากยานานทำให้เขาโกรธมากแล้วก็สะดุ้งตื่นขึ้นซึ่งเขาก็พบว่าจริงๆแล้วเขากำลังนอนพักฟื้นอยู่ที่ห้องของเขาเองต่างหาก

ขณะที่เขาลุกขึ้นมาจากเตียงเขาก็ได้ยินเสียงอะไรบางอย่างที่กระจกอีกครั้งเมื่อเดินออกไปดูแบบแปลกๆก็กลัวสุดท้ายเขาก็พบว่าเด็กผู้หญิงที่เขาเห็นนั่งเล่นชิงช้าอยู่ที่กระท่อมข้างทางวันก่อนได้ปรากฏเห็นมาเรียกให้เขาลงไปคุยกับเธอโดยเธอแนะนำตัวว่าชื่อ เฮนรี จากนั้นเธอก็เล่นมายากลจุดไฟที่มึงให้เขาดูครับเหมือนคุยกับไปได้สักพักก่อนที่เธอจะกลับก็ได้บอกกับเขาว่าที่นี่มีเรื่องแปลกๆเยอะแล้วเจ้าของที่นี่ก็ไม่ค่อยชอบเธอสักเท่าไหร่แถมเธอเองก็ไม่ชอบร้อนด้วยฉะนั้นจะดีที่สุดถ้ากีฬาไม่บอกใครเลยที่ได้คุยกับเธอ อยู่ไฟทางเดินก็ตกเขาจึงใช้ไฟฉายส่องดูไปนอกห้องปลอดเชื้อแล้วก็พบว่ามีเหมือนกับเรารักๆของเด็กคนนึงลุกขึ้นมาจากนั้นก็เลือนหายไป

แล้วสักพักก็เดินตรงเข้ามาหาเขาที่ก็จบแล้วพอไฟดับเขาที่หันกลับไปส่องดูยังทางเดินก็พบว่าเด็กผู้หญิงคนนั้นเขามาอยู่ที่โถงทางเดินกับเขาแล้วงานทำให้เขาตกใจมากเลยรีบวิ่งหนีลาวาเด็กนั่นก็วิ่งไล่ตามเขามาติดๆเช่นกันแต่พอเขาลบลงเด็กนั่นก็หายมาอยู่ที่ด้านหลังของเอาจังหวะที่เขากำลังตกใจใกล้จะสิ้นสติจู่ๆก็โผล่มาพอดีแล้วก็ดูเรื่องที่เขาไม่ยอมพักผ่อนและนี้ออกมาเดินเที่ยวครับที่โต๊ะอาหารมี LINE บอกกับแม่ว่าพอไม่ยอมเชื่อเรื่องที่เขาเล่าให้ฟังว่ามีเด็กอีกคนอยู่ที่นั่นตรงนั้นกับเขาด้วยแล้วเขาก็โมโหยกใหญ่จนแม่เสนอให้เขานั้นเดินกลับไปพักผ่อนที่ห้องเสีย

ว่าที่เขาไปพ่นทรายกระจกให้เป็นฝ้าและเขียนชื่อของตัวเองลงไปจู่ๆมันก็ลบตัวอีที่อยู่ข้างหน้าแล้วมาเขียนใส่ที่ข้างหลังแทนจากกีฬา e l i เลยกลายเป็นหรือคำว่าโกหกงานทำให้เขาตกใจมากแถมยังได้เห็นกระจกอีกว่าเด็กที่เขียนนั้นเมื่ออยู่ในห้องของเขาเหลือก็พยายามจะมาเอาตัวเข้าไปเขาพยายามสู้และตะโกนร้องลั่นจากนั้นเขาก็เพราะว่าคนที่มาดึงขาของเขาไม่ใช่เด็กนางแต่เป็นพ่อของเขาเองครับพ่อกับแม่ตกใจมากที่เห็นเขาว่ากลัวสุดขีดแต่พอเริ่มได้มาดูแลจนพี่หลับไปแล้วเธอก็ออกมาบอกพ่อกับแม่ว่าสิ่งที่เกิดขึ้นมันเป็นผลมาจากยาแล้วพอเห็นว่าแม่อยากจะลดยาลงหรอกเธอจึงบอกทั้งสองคนไปว่าไม่ได้เพราะยังไงขั้นตอนที่ 2 ก็ต้องใช้ยา