หัวเข่า การบาดเจ็บที่วงเดือนของหัวเข่าครอบครองสถานที่ หลักท่ามกลางการบาดเจ็บของข้อนี้ น่าเสียดายที่เมื่อได้รับบาดเจ็บ หลายคนไม่ได้ขอความช่วยเหลือจากแพทย์อย่างทันท่วงที เพราะพวกเขาไม่สงสัยว่าปัญหาคืออะไร ว่านี่คือวงเดือนของหัวเข่า และได้รับความเสียหาย และในทางกลับกันก็เต็มไปด้วยผลกระทบร้ายแรง แผ่นกระดูกอ่อนที่แข็งแรงและในเวลาเดียวกัน ซึ่งเพิ่มความสอดคล้องของพื้นผิวข้อต่อของกระดูกหน้าแข้ง และกระดูกโคนขาเรียกว่าวงเดือน

ซึ่งตั้งอยู่ภายในข้อเข่า และมีรูปร่างเป็นเสี้ยว วงเดือนจำเป็นสำหรับการกันกระแทก และวัดการกระจายน้ำหนักที่ หัวเข่า แต่ละคนมีวัยหมดประจำเดือน 2 ข้อที่ข้อเข่า ด้านข้างและตรงกลาง สำหรับคนธรรมดานี่พูดน้อย แต่สำหรับหมอ มันมีความแตกต่าง วงเดือนด้านในของหัวเข่าเคลื่อนที่ ได้น้อยกว่าวงเดือนด้านนอก ดังนั้น จึงมีแนวโน้มที่จะได้รับบาดเจ็บมาก เกือบ 75 เปอร์เซ็นต์ ของทั้ง 2 ประกอบด้วยเส้นใยคอลลาเจน ซึ่งพันกันเป็นโครงสร้างที่มีความแข็งแรงเพิ่มขึ้น

ฟังก์ชั่นวัตถุประสงค์หลักของวงเดือนคือ การปกป้องส่วนประกอบของข้อต่อจากการบาดเจ็บ และการเสียดสี พวกเขายังลดโอกาสของความคลาดเคลื่อน และจำกัดช่วงของการเคลื่อนไหวในข้อต่อ ในระหว่างการกระโดดที่คมชัด วัยหมดประจำเดือนทำให้ผลกระทบด้านลบอ่อนลง และช่วยรับมือกับภาระโดยกระจายอย่างสม่ำเสมอ สาเหตุ ความเสียหายต่อวงเดือนของหัวเข่าเกิดขึ้นเนื่องจาก อาการบาดเจ็บที่ขาหักอย่างรุนแรง กระแทกเข่าอย่างแรง บาดเจ็บซ้ำ

เมื่อกระดูกสะบ้าหัวเข่าตกลงบนวัตถุหรือพื้นผิว ด้วยการยืดเข่ามากเกินไป จากตำแหน่งที่ อันตรายร้ายแรงต่อหัวเข่าคือ การบาดเจ็บที่เป็นระบบ การกดทับอย่างรุนแรง และการแตกของวงเดือนที่ไม่ได้รับการรักษา อันเป็นผลมาจากโรคดังกล่าวทำให้กระดูกอ่อนบางลง เกิดการหลุดลอกและเกิดรอยแตกและการกัดเซาะ เมื่อโครงสร้างของวงเดือนถูกทำลาย มันจะหยุดทำหน้าที่โดยตรง เหนือสิ่งอื่นใด ปัญหาเกี่ยวกับวงเดือน อาจเกิดขึ้นเนื่องจากการมีน้ำหนักเกิน

รวมถึงการทำงานหนักอย่างต่อเนื่อง และอยู่ในท่ายืน ความเสี่ยงของความเสียหายต่อวงเดือน ของหัวเข่าจะเพิ่มขึ้นในสถานการณ์ที่บุคคล มีส่วนร่วมในกีฬาประเภทใดๆ อย่างมืออาชีพอันเป็นผลมาจากโรคไขข้อ โรคเกาต์ เอ็นที่อ่อนแอและข้อต่อที่เคลื่อนไหวมากเกินไป น้ำตาเสื่อมอาจเกิดขึ้นจากโรคข้อเรื้อรัง บ่อยครั้งที่ผู้ที่มีอายุมากกว่า 45 ปีมีประสบการณ์การเบี่ยงเบนดังกล่าว เมื่อโครงสร้างของวงเดือนอ่อนแอลง แม้เพียงเล็กน้อยก็เพียงพอ ที่จะสร้างความเสียหายได้

เมื่อสัญญาณแรกของโรควงเดือนปรากฏขึ้น จำเป็นต้องไปพบแพทย์ทันที เนื่องจากหากไม่มีการรักษาที่เหมาะสม แผ่นกระดูกอ่อนอาจสูญเสียการทำงานอย่างสมบูรณ์ อาการ ทุกคนรู้ดีว่าวงเดือนของ หัวเข่า เป็นตัวกั้นระหว่างผิวกระดูก สุขภาพของเขา ควรได้รับการดูแลอย่างดีที่สุด เพื่อที่จะเริ่มการรักษาได้ทันท่วงที สิ่งสำคัญคือต้องทราบสัญญาณ ที่บ่งบอกถึงการเบี่ยงเบน ด้วยการบาดเจ็บและการพัฒนา ของพยาธิสภาพของวงเดือน 2 ช่วงเวลามีความโดดเด่น

เรื้อรังด้วยอาการบาดเจ็บที่วงเดือนของหัวเข่า อาการในระยะเฉียบพลันมีดังนี้ การเคลื่อนไหวที่จำกัด ปวดบริเวณหัวเข่า การสะสมของเลือดในข้อต่อ หากการรักษาไม่ได้ดำเนินการ หรือถูกกำหนดอย่างไม่ถูกต้องหลังจากนั้น 2 ถึง 3 สัปดาห์พยาธิวิทยาจะกลายเป็นเรื้อรัง นี่คือหลักฐานโดยสัญญาณต่อไปนี้ อาการปวดเข่าจะเด่นชัดมากขึ้น ของเหลวถูกหลั่งออกมาจากหลอดเลือดขนาดเล็ก ข้อเข่าขยับไม่ได้ มีการฝ่อของกล้ามเนื้อต้นขาและขาส่วนล่าง

ข้อต่อมีขนาดเพิ่มขึ้น เมื่องอเข่าจะสังเกตเห็นการคลิก อุณหภูมิเพิ่มขึ้นในบริเวณข้อต่อที่เสียหาย ปัญหาเกี่ยวกับวงเดือนของหัวเข่านั้นวินิจฉัยได้ยากมาก เนื่องจากอาการจะคล้ายกับโรคอื่นๆของขาส่วนนี้ มีเพียงแพทย์เท่านั้นที่สามารถวินิจฉัยโรคได้อย่างแม่นยำในแต่ละกรณี ความเสี่ยงของความเสียหาย การฉีกขาดของวงเดือนของหัวเข่า ทำให้เกิดความรู้สึกไม่สบายอย่างมาก แต่ยังรวมถึงความไม่มั่นคงทางกลด้วย เงื่อนไขนี้ต้องได้รับการรักษาทันที

มิฉะนั้นระหว่างการเคลื่อนไหวข้อต่อ อาจติดขัดและกระตุ้นการปิดล้อม วงเดือนฉีกขาดทำลายกระดูกอ่อน และทำให้พื้นผิวข้อต่อผิดรูป และนี่จะกลายเป็นปัญหาใหญ่จริงๆ น่าเสียดายที่ไม่ใช่ทุกคนที่รู้ว่าความเสียหายของวงเดือนหัวเข่า แม้ว่าจะได้รับการรักษา แต่ก็สามารถกระตุ้นปัญหาบางอย่างในอนาคตได้ หลังจากได้รับบาดเจ็บประเภทนี้ ผู้คนมักมีแนวโน้มที่จะเป็นโรคข้อเข่าเสื่อม

การวินิจฉัยโรควงเดือนสามารถวินิจฉัยได้ หลังจากผ่านการตรวจอย่างละเอียดเท่านั้น จากผลการรักษา แพทย์จะสามารถแยกแยะความเสียหายของวงเดือนจากโรคอื่นๆ และเลือกการรักษาที่มีประสิทธิภาพมากที่สุด เพื่อทำการวินิจฉัย ผู้ป่วยได้รับมอบหมายการศึกษาต่อไปนี้ อัลตราซาวนด์ CT MRI คลื่นไฟฟ้าหัวใจ การวิจัยในห้องปฏิบัติการ จากผลการทดสอบเหล่านี้ แพทย์สามารถวินิจฉัยและเลือกการรักษา ที่มีประสิทธิผลได้อย่างถูกต้อง

ปฐมพยาบาลในกรณีที่ได้รับบาดเจ็บ ไม่ใช่ทุกคนที่จะสามารถระบุได้อย่างถูกต้องว่าวงเดือนของหัวเข่า ได้รับความเสียหายและมีการแตกออก หากบุคคลมีอาการปวดรุนแรง จนไม่สามารถพิงเท้าได้ เขาต้องปฐมพยาบาล จำเป็นต้องช่วยให้เหยื่อเข้านอน นอนลงและวางลูกกลิ้งหรือหมอนไว้ใต้หน้าแข้ง ยกขาที่บาดเจ็บ ห้ามมิให้พยายามยืดข้อต่อที่ถูกบล็อกโดยเด็ดขาด นี้สามารถนำไปสู่ความเสียหาย ที่ซับซ้อนมากขึ้น ข้อต่อจะต้องได้รับการแก้ไข ด้วยเฝือกที่ถอดออกได้

ซึ่งเฝือกคุณสามารถใช้ผ้าพันแผลยืดหยุ่นได้ เพื่อไม่ให้ผิวหนังบีบมากเกินไป คุณสามารถขจัดความเจ็บปวด และหยุดอาการบวมน้ำอักเสบได้โดยใช้น้ำแข็ง แนะนำให้ใช้ถุงที่ห่อด้วยผ้าหนาทึบ กับบริเวณที่บาดเจ็บเป็นเวลา 10 นาทีทุกชั่วโมง ไดโคลฟีแนค,คีโตรอล,นูโรเฟนหรือนิเซะ สามารถใช้เป็นยาแก้ปวดได้ การรักษาหากในระหว่างได้รับบาดเจ็บ หลังการวินิจฉัยพบว่าวงเดือนของหัวเข่าเสียหาย ควรเริ่มการรักษาทันที ที่สำคัญอย่าทำเอง

กระดูกอ่อนของข้อเข่าถูกหนีบไว้ วงเดือนควรได้รับการปล่อยโดยแพทย์ ผู้ทรงคุณวุฒิเท่านั้น ตามแบบฝึกหัดแสดงให้เห็นว่ามีหลายขั้นตอนเพียงพอ ที่จะฟื้นฟูการเคลื่อนไหวของข้อต่อตามปกติ หากสถานการณ์ซับซ้อนผู้ป่วยจะได้รับการกำหนดข้อต่อ หลังจากขจัดความเสียหายแล้ว ผู้ป่วยจะได้รับการคัดเลือกการรักษา เขาได้รับการฉีดยาต้านการอักเสบ และคอร์ติโคสเตียรอยด์ ด้วยความช่วยเหลือของการออกกำลังกาย กายภาพบำบัดโดรโพรเทคทีฟ

การฉีดกรดไฮยาลูโรนิกเนื้อเยื่อกระดูกอ่อนได้รับการฟื้นฟู ด้วยวงเดือนฉีกขาดที่หัวเข่าวิธีการรักษา จะถูกกำหนดเป็นรายบุคคลในแต่ละกรณีขึ้นอยู่กับความรุนแรง การแตกร้าวระดับการเสื่อมสภาพของข้อต่ออายุของเหยื่อ และสถานะสุขภาพของเขา การเลือกกลวิธีในการรักษา แพทย์พยายามทำทุกวิถีทางเพื่อหลีกเลี่ยงการผ่าตัด เมื่อวงเดือนของหัวเข่าฉีกขาดการผ่าตัดจะดำเนินการเฉพาะในกรณีที่ร้ายแรงที่สุดเท่านั้น เมื่อไม่สามารถมีสถานการณ์อื่นได้

การรักษาแบบไม่ผ่าตัด หากหลีกเลี่ยงการผ่าตัดได้ ควรรักษาแบบอนุรักษ์นิยม ผู้ป่วยจะได้รับการเจาะที่ข้อเข่าและทำความสะอาดเลือดที่สะสม หลังจากนั้นข้อต่อที่เสียหายจะได้รับการแก้ไข และผู้ป่วยจะได้รับส่วนที่เหลือของเตียงและการยกเว้นการออกกำลังกายเป็นเวลา 2 สัปดาห์ นอกจากนี้ยังกำหนดหลักสูตรการนวด การออกกำลังกายกายภาพบำบัด และการวอร์มอัพ หากหลังการรักษา ไม่สามารถบรรลุผลการรักษาได้ก็ต้องทำการผ่าตัด

อ่านต่อได้ที่ >>  พนักงาน วิธีการรักษาผู้ที่มีแนวโน้มจะเป็นพนักงาน