จอร์จ สตีเฟนสัน วันนี้ดูเหมือนจะไม่ต่าง ไปจากครอบครัวของเขา แต่แท้จริงแล้วมันเป็นวันที่สำคัญ สำหรับมวลมนุษยชาติทั้งหมด สตีเฟนสันเพราะ เป็นการกำเนิดของสตีเฟนสัน ที่นำมนุษยชาติ เข้าสู่ยุคการขนส่งด้วยรถไฟ

1. ความทะเยอทะยานของเยาวชน จอร์จ สตีเฟนสัน เกิดในครอบครัว คนงานเหมืองในสหราชอาณาจักร และครอบครัวของเขา ต้องพึ่งพารายได้เพียงเล็กน้อย ดังนั้นสตีเฟนสันจึงทำงานในเหมือง ตั้งแต่อายุยังน้อย เพื่อช่วยเหลือครอบครัวของเขา ในเวลาเดียวกัน เพราะเขาอยู่กับพ่อตลอดเวลา เขาจึงค่อยๆ ติดต่อกับเครื่องยนต์ ไอน้ำข้างๆหม้อต้ม บางทีในเวลานั้น เขาเริ่มสนใจเครื่องจักรไอน้ำ

เครื่องยนต์ไอน้ำยุคแรก เมื่ออายุได้ 19 ปี เขาเห็นว่าคนงานเหมือง กำลังดิ้นรนในการขนส่งแร่ และไม่มีประสิทธิภาพ ดังนั้นเขาจึงวางแผน ที่จะคิดค้นวิธีการขนส่ง ที่มีประสิทธิภาพ นั่นคือรถจักรไอน้ำ เพื่อช่วยให้คนงานลดภาระลง อย่างไรก็ตาม ในเวลานี้เขาไม่รู้หนังสือ และเขาไม่สามารถ แม้แต่จะเขียนชื่อของตัวเอง นับประสาคนคิดค้นรถจักรไอน้ำ

อย่างไรก็ตาม สตีเฟนสันไม่ยอมแพ้ แต่บอกตัวเองว่า เนื่องจากรากฐาน มีค่าเท่ากับศูนย์ ดังนั้นทุกอย่าง จึงเริ่มต้นจากศูนย์ ดังนั้นในขณะที่ทำงานในเหมือง เขาไปโรงเรียนกลางคืน เพื่อเรียนหนังสือไปพร้อมๆกัน ระหว่างที่เรียน เพื่อนร่วมชั้นของเขาทั้งหมดอายุ 7 หรือ 8 ขวบ และพวกเขาก็หัวเราะเยาะเขาเป็นระยะๆ แต่เขาก็ไม่สนใจ และเขาก็เรียนหนักขึ้น

ความพยายามครั้งแรก ในปี ค.ศ. 1810 เมื่อสตีเฟนสันอายุ 29 ปี เขารู้สึกว่าตนเอง มีความรู้เพียงพอ ที่จะเริ่มพัฒนารถจักรไอน้ำ อย่างไรก็ตาม เมื่อเขาเริ่มทำงานอย่างมั่นใจ เขาก็ตระหนักว่า เขายังคงประเมินความยาก ของหัวรถจักรต่ำไป ในเวลานี้เขาไม่มีทางเลือก ต้องการเรียนรู้ระเนระนาด เขาได้ใช้เวลา 10 ปี ถึงแม้ว่ามันจะใช้เวลาอีก 10 ปี เขามีการพัฒนาตู้รถไฟ

บางทีก็ถูกเขากระตุ้นเช่นกัน เพียง 4 ปีต่อมา รถจักรไอน้ำคันแรกของเขา ถือกำเนิดขึ้น หัวรถจักรของเขายังคงดูหยาบ โดยมีกระบอกสูบ ขนาดใหญ่อยู่ด้านหน้า และมีปล่องไฟหนาติดอยู่ รถจักรไอน้ำยุคแรก ทุกครั้งที่รถจักรสตาร์ท รถจักรทั้งคันจะส่งเสียงดัง นอกจากนี้ หน้าหัวรถจักรของเขา ยังคงสาดประกายด้วยประกายไฟ ซึ่งดูเหมือนว่าจะระเบิดได้ทุกเมื่อ

เมื่อเขากำลังจะแสดงความสำเร็จ ต่อเจ้าหน้าที่ของรัฐ เขาประสบปัญหาอื่น ไม่มีใครอยากช่วยเขา ควบคุมรถจักร ทุกคนรู้สึกว่าสิ่งประดิษฐ์ของเขา อันตรายเกินไป และความประมาทเพียงเล็กน้อย อาจทำให้เสียชีวิตได้ แต่ในเวลานี้ ครอบครัวของเขาก้าวไปข้างหน้า น้องชายของเขา ขอเป็นคนขับรถ ในขณะที่น้องเขย ช่วยเผาหม้อต้มน้ำ และสตีเฟนสันก็น้ำตาไหล ดูเหมือนว่าในช่วงเวลาวิกฤติ ครอบครัวของเราจะเป็นเสาหลัก ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเราเสมอ

ในวันที่เขาแสดง ผู้คนยืนอยู่บนรางรถไฟทั้ง 2 ด้าน และผู้คนก็สงสัยเล็กน้อย ชายจนผู้นี้ประดิษฐ์อะไรได้ เมื่อหัวรถจักรเริ่มต้นขึ้น เคลื่อนตัวเข้ามาอย่างช้าๆ ในยามเช้าที่อ่อนโยน ทุกคนต่างตกตะลึง และทันใดนั้น ก็ส่งเสียงเชียร์ รถไฟกำลังเคลื่อนตัวช้าๆ ในความอบอุ่นของยามเช้า

อย่างไรก็ตาม เมื่อรถจักรเข้ามาใกล้ผู้คนอย่างช้าๆ ทุกคนก็เริ่มหนีอีกครั้ง เพราะหัวรถจักรส่งเสียงดัง แต่ยังมีประกายไฟ และฟ้าผ่าตลอดทาง ด้วยวิธีนี้การแสดงหัวรถจักรครั้งแรก ของสตีเฟนสันจึงสิ้นสุดลง ข่าวดีก็คือหัวรถจักรของเขา สามารถเคลื่อนที่ได้ แต่ข่าวร้ายก็คือปัญหา ของหัวรถจักรก็มีนัยสำคัญเช่นกัน ไม่ว่าจะเป็นเสียง ประกายไฟหรือปัญหาอื่นๆ จะต้องได้รับการแก้ไขโดยเร็วที่สุด

สรุปสตีเฟนสันตัดสินใจ ประดิษฐ์รถจักรไอน้ำเมื่ออายุ 19 ปี จากนั้นใช้เวลา 10 ปี ในการเรียนรู้ความรู้ที่เกี่ยวข้อง และอีก 4 ปีพัฒนามัน เขาใช้เวลา 14 ปี ในการประดิษฐ์หัวรถจักรคันแรกของเขา ปีนั้นเขาอายุ 33 ปี หลังจากนั้นเขาใช้เวลาอีก 11 ปี ในการเปลี่ยนหัวรถจักร สร้างทางรถไฟ และเกลี้ยกล่อมรัฐบาลอังกฤษ จนกระทั่งอายุ 44 ปี และเขาได้รับการยอมรับ จากสาธารณชนอย่างแท้จริง

บทความอื่นที่น่าสนใจ > เรือดำน้ำ ระดับไทรอัมพ์ เรือดำน้ำนิวเคลียร์เชิงกลยุทธ์