การสื่อสาร ระบบสื่อสารแพลตฟอร์มระดับสูง จะวางสถานีฐานไร้สายบนเครื่องบิน ที่อยู่ในระดับความสูงเป็นเวลานาน เพื่อให้บริการโทรคมนาคมถือเป็นวิธีการเข้าถึงแบบไร้สายบรอดแบนด์ ที่มีมูลค่าการใช้งานที่ดี

หลังจากปี2008 แฮป อาจกลายเป็นระบบสื่อสารไร้สาย ลำดับที่สามรองจากระบบสื่อสารไร้สายภาคพื้นดิน และระบบสื่อสารผ่านดาวเทียม สามารถให้ความคล่องตัวสูงและอัตราข้อมูลสูงสำหรับผู้ใช้ สถานีฐานแฮป ตั้งอยู่ในชั้นสตราโตสเฟียร์ 20กม.ถึง50กม. เนื่องจากสถานีฐานตั้งอยู่สูงสถานีฐานแต่ละแห่ง จึงมีพื้นที่ครอบคลุมขนาดใหญ่มาก ซึ่งสามารถครอบคลุมพื้นที่ที่มีเส้นผ่านศูนย์กลาง 100กม. เมื่อมุมเงยเท่ากับ 10องศา ดังนั้นการครอบคลุมพื้นที่กว้าง สามารถทำได้โดยมีสถานีฐานน้อยลง การปรับใช้งานทำได้เร็วขึ้น คุณสมบัติพื้นฐานความได้เปรียบ แฮปรวมข้อดีทางเทคนิคของระบบไร้สาย ภาคพื้นดินและระบบดาวเทียมในทางทฤษฎี สามารถใช้สิ่งอำนวยความสะดวกเครือข่ายจำนวนเล็กน้อย

เพื่อให้ได้พื้นที่ขนาดใหญ่และการครอบคลุมที่มีความหนาแน่นสูง ระบบไร้สายภาคพื้นดินต้องการที่ดิน สำหรับการก่อสร้างไซต์และระบบดาวเทียมจำเป็นต้องเปิด ดาวเทียมและสร้างสถานีภาคพื้นดินที่แตกต่างกัน แฮปสามารถลดต้นทุนได้อย่างมาก ในขณะเดียวกันก็ลดการแผ่รังสีแม่เหล็กไฟฟ้าให้กับร่างกายมนุษย์ โดยเฉพาะแฮป มีลักษณะดังต่อไปนี้

เมื่อเทียบกับระบบการสื่อสารผ่านดาวเทียมแฮป มีข้อได้เปรียบในเรื่องความจุ สูงการใช้คลื่นความถี่สูงการหน่วงเวลาต่ำ การสูญเสียเส้นทางต่ำการบำรุงรักษาง่ายอัพเกรดง่าย และการก่อสร้างที่รวดเร็วนอกจากนี้ แฮปยังตั้งอยู่ภายในพรมแดนของประเทศ โดยมีอำนาจอธิปไตย ความเป็นเจ้าของและสิทธิ์ในการจัดการเป็นของประเทศ เมื่อเทียบกับระบบสื่อสารภาคพื้นดินแฮป มีข้อดีของการครอบคลุมพื้นที่ขนาดใหญ่ ใช้พลังงานต่ำอัพเกรดได้ง่าย และการก่อสร้างที่รวดเร็ว

นอกจากนี้จะได้รับผลกระทบน้อยกว่า เมื่อเกิดภัยพิบัติเช่นแผ่นดินไหว ดังนั้นแฮป จึงได้รับความสนใจจากนานาประเทศ ยังถือว่าแฮป เป็นวิธีการสำหรับประเทศกำลังพัฒนา ในการลดความแตกแยกทางดิจิทัล ผู้ให้บริการแพลตฟอร์มการสื่อสารระดับความสูง ประกอบด้วยบอลลูนขนาดใหญ่ และระบบควบคุมหลายประเทศได้พัฒนาเรือเหาะสื่อสารเช่น บอลลูนของระบบแพลตฟอร์มที่ได้รับรายงานพื้นผิวด้านนอกของบอลลูนประกอบด้วยชั้นวัสดุผสม ซึ่งมีความแข็งแรงสูงน้ำหนักเบาและทนทานต่อรังสียูวี พื้นผิวด้านบนถูกปกคลุมด้วยเซลล์แสงอาทิตย์ และบอลลูนที่ให้พลังงานได้นั้น มีมาตรวัดความดันการควบคุม การลากการควบคุมพื้นผิวด้านนอก และการควบคุมกำลังและใช้บอลลูนกำหนดตำแหน่ง

ใช้เครื่องยนต์ไอออน และเซลล์เชื้อเพลิงที่ปราศจากมลพิษ โดยไม่ต้องใช้เชื้อเพลิงอื่นๆ พลังงานหลักที่มาจากเซลล์แสงอาทิตย์การใช้แบตเตอรี่ สำหรับการชาร์จอุปกรณ์ขับเคลื่อน และการควบคุมลักษณะกำลังที่ใช้สำหรับโหลดระบบสื่อสารคือ ประสิทธิภาพปัจจุบันของเซลล์แสงอาทิตย์ 200W/kg ขณะนี้สหรัฐอเมริกาแคนาดาญี่ปุ่นอิสราเอล และประเทศอื่นๆ กำลังพัฒนางานวิจัยเรือเหาะ สื่อสารสตราโตสเฟียร์อย่างแข็งขัน

องค์ประกอบระบบสื่อสารแพลตฟอร์มระดับความสูง ประกอบด้วยส่วนพื้นที่และส่วนมาก ส่วนพื้นที่ประกอบด้วยเสาอากาศอาร์เรย์ แบบแบ่งขั้นตอนที่สื่อสารกับเทอร์มินัล ผู้ใช้และไม่ขึ้นอยู่กับตัวรับส่งสัญญาณเสาอากาศพื้นผิวที่สื่อสารกับสถานีเกตเวย์และ 2100ชุด ตัวรับส่งสัญญาณที่มีความสามารถในการสร้างใหม่หน้าที่ของเครื่องคือ รับการแปลงความถี่การถอดรหัสสัญญาณ การถอดรหัสสัญญาณ การแลกเปลี่ยนการเข้ารหัสสัญญาณ การมอดูเลต สัญญาณการส่งและส่วนกราวด์ของระบบการสื่อสารบนแพลตฟอร์มสูง ประกอบด้วยเกตเวย์ สถานีและเทอร์มินัล ผู้ใช้แต่ละสถานีปลายทางได้รับการจัดการโดยหนึ่งในสถานีเกตเวย์ สถานีเกตเวย์แต่ละสถานีเป็นศูนย์ควบคุมและศูนย์สวิตชิ่ง

การแลกเปลี่ยนข้อมูลในเซลล์เดียวกัน ใช้เครื่องขยายสัญญาณแบบออปติคัล และโครงสร้างแบบไขว้การสื่อสารด้วยเส้นใยแก้ว เซลล์ต่างๆ จะเสร็จสมบูรณ์โดยโครงสร้างครอสโอเวอร์ของเอทีเอ็ม บนแพลตฟอร์มสถานะการวิจัย และพัฒนาในประเทศต่างๆ ยุโรปยานอวกาศไร้คนขับที่พัฒนาโดยองค์การอวกาศยุโรปเรียกว่า แพลตฟอร์มHALE ที่กำลังอยู่ระหว่างการพัฒนามีอยู่ 4ประเภทได้แก่ เรือเหาะที่เติมฮีเลียมยานอวกาศที่ขับเคลื่อนด้วยพลังงานแสงอาทิตย์ หรือเซลล์เชื้อเพลิงแพลตฟอร์มที่ขับเคลื่อนด้วยลูกสูบ เครื่องยนต์แพลตฟอร์มที่ขับเคลื่อนด้วยเครื่องยนต์เจ็ท เรือเหาะที่เติมฮีเลียมอยู่ระหว่างการพัฒนาตั้งอยู่เหนือท้องฟ้า 20กิโลเมตร มีความยาว 220เมตรเส้นผ่านศูนย์กลาง 55เมตร

ขับเคลื่อนด้วยตัวเอง และมีเสถียรภาพด้วยเครื่องยนต์ไอออน ปัจจุบันระบบเรือเหาะยังคงมีปัญหามากมายที่ต้องแก้ไขวัสดุของเครื่องบิน ต้องมีน้ำหนักเบาแข็งแรงและทนต่อการกัดกร่อน ระบบไฟฟ้าจะต้องตรวจสอบให้แน่ใจว่าเรือเหาะขึ้น ลงการลงจากพื้นดิน และการเคลื่อนที่แบบสัมพัทธ์ ชานชาลาต้องสำรองพลังงานให้เพียงพอ กับความต้องการของเครื่องบินและสถานีฐาน

ญี่ปุ่น ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา หน่วยงานวิจัยและพัฒนาอวกาศของญี่ปุ่น หน่วยงานวิจัยข่าวกรองด้านการสื่อสาร และองค์กรอื่นๆ ได้ทำการทดสอบการอาศัยอยู่ทางอากาศของแพลตฟอร์มระดับความสูง เราทำการทดสอบ 8ครั้งในฮอกไกโด ตั้งแต่เดือนกรกฎาคมถึงพฤศจิกายน2547 และประสบความสำเร็จ ในการควบคุมระยะไกลของการเข้าพักแบบจุดคงที่ โดยมีระยะการเข้าถึงสูงสุด 4กม. และเวลาหยุดนิ่ง 6ชั่วโมง และมีอุปกรณ์สำหรับ การสื่อสาร การแพร่ภาพ

สหรัฐแพลตฟอร์มระดับความสูงสูงที่ผลิตโดย เวิร์ลวายเอรอส มีสามประเภทได้แก่ แอโร่สเตท แอชิปและแอโร่คราฟในปี 2004 บริษัท นี้ได้พัฒนาแอโร่เสท และเรือเหาะไร้คนขับรุ่นใหม่เป็นหลัก และได้ทำการทดลองมากมาย แอโร่คราฟซึ่งจะได้รับการพัฒนาในอนาคต สามารถรับน้ำหนักได้มากขึ้น และมีพลังงานเพียงพอ เซลล์แสงอาทิตย์และเซลล์เชื้อเพลิง เนื่องจากเรือเหาะ มีอายุการใช้งานสั้นนาซ่า จึงมุ่งเน้นไปที่การใช้กระสวยอวกาศที่ใช้ซ้ำได้ในระยะยาว

เป็นตัวถ่ายทอดอวกาศสถานี ตัวอย่างเช่นในฤดูร้อนปี2545 สหรัฐอเมริกาและญี่ปุ่นใช้เครื่องบินในการทดสอบแฮป ในฮาวาย การทดลองนี้ทำให้เกิดการส่งสัญญาณทีวีดิจิทัล การส่งผ่านบรอดแบนด์แบบคงที่ และการสื่อสารเทอร์มินัลมือถื เชิงพาณิชย์ เนื่องจากความเข้าใจของมนุษย์ เกี่ยวกับสภาพแวดล้อมสตราโตสเฟียร์ยังไม่ลึกซึ้ง ยิ่งขึ้นเทคโนโลยีการบรรทุกแฮป ยังห่างไกลจากความเป็นผู้ใหญ่ นอกจากนี้ปัญหาการรบกวนแบบไร้สายของแฮป กับระบบที่มีอยู่ยังเป็นประเด็นสำคัญ ของการสนทนาระหว่างประเทศ

บทความอื่นที่น่าสนใจ > กรดโฟลิก ยาดีเป็นที่รู้จักในชื่อ วิตามินบี 9